iść I
posuwać się, stawiając kroki
Pan Wojski z Tadeuszem idą pod las drogą I jeszcze się do woli nagadać nie mogą (I). [Tadeusz] Żałował, że go tylko widział idąc z lasu I że przymiotów jego poznać nie miał czasu (I). I słychać bydła w pole idącego ryki (II). Obok młodzieniec idzie, leszczynę nagina, Chwyta w lot migające orzechy dziewczyna (IV). Niechaj Moskal w las idzie pytać się dębiny, Kto jej dał patent rosnąć nad wszystkie krzewiny (IV). Hrabia i Ryków idą, obróceni bokiem, Prawą ręką i prawym grożąc sobie okiem (IX)
Czlowiek i wszechswiat ↔ Apriori ↔ Ruch